Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
ақсарбаста — ет. «Ақсарбас», «ақсарбас» деу, ақсарбас айту. Қисық жалаң қағады. «А қ с а р б а с т а п» кемпірлер тұр (Кәрі сайтан, 15) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Младший жуз — каз. Кіші жүз Удел в составе Казахского Ханства С 1731 г. в составе Российской империи … Википедия
Младшая орда — Младший Жуз Удел в составе Казахского Ханства 1718 1824 … Википедия
бөрітіс — зат. зоол. Усыз, сарбас жыландардың бір туысы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ребдел — (Монғ.) таңдамалы, сапалы. Екі қолы екі өркешінде. Мына жағымда ылғи р е бд е л ақсарбас, қарасарбасты алып қалған Бекбол. Құмардың сыры мәлім (М. Құрман.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бейсі — зат. көне. жерг. Чин патшалығы кезіндегі ең жоғарғы төрт шеннің (лауазымның) үшіншісі; мансап аты. Керейдің кеңесінде сөз бастайтын шешендігі бар ол б е й с і д е н жоғары отырды (Қ. Мұқажанұлы, Ортеке, 87). Темірхан б е й с і Сарбасқа қадала… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жортуылпаз — сын. Жортуылдап жүретін, тынымсыз. Ж о р т у ы л п а з қаншық белуардан келетін бидайықты, ат бауырын соғатын сарбас пен көк шашыратқыны жоқтады (Жалын, 1974, №5, 78) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қызғалдақта — ет. жерг. Гүлдеу, гүл жару. Жылда бұл кезде осы аралар жусаны қара белдеу болып, жауқазыны қ ы з ғ а л д а қ т а п, жапырақ шайыры, сарбас жоңышқасы ен далаға түрлі өң беріп, жайнап кетуші еді (Қазақст. ауыл шаруаш., 1963, №10, 22) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қызылқасқа — зат. э к о н. Құрбандыққа шалынатын ерекше нышанды сиыр малы. Қатерден құтылғанда, қорыққанда құрбандыққа «ақсарбас» атаса – қой, «көкқасқа» атаса – қой, «қ ы з ы л қ а с қ а» атаса – сиыр сойып, көптің ықылас батасын алады (А.Нүсіпоқасұлы..,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
